Στέφανος Βογορίδης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Στέφανος Βογορίδης | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 1832 - 1850 |
| Διάδοχος | Αλέξανδρος Καλλιμάχης (νεότερος) |
Καϊμακάμης της Βλαχίας | |
| Περίοδος | 1821 – 1821 |
| Προκάτοχος | Αλέξανδρος Σούτζος (Ως Πρίγκιπας της Βλαχίας) |
| Διάδοχος | Σκαρλάτος Καλλιμάχης (Ως Πρίγκιπας της Βλαχίας) |
Καϊμακάμης της Μολδαβίας | |
| Περίοδος | 1821 – 1822 |
| Προκάτοχος | Μητροπολίτης Βενιαμήν (ως καϊμακάμης) |
| Διάδοχος | Ιωάννης Στούρτζας (ως πρίγκιπας της Μολδαβίας) |
| Γέννηση | 1775 ή 1780 Κότελ, Οθωμανική Αυτοκρατορία, σημερινή Βουλγαρία |
| Θάνατος | 8 Ιανουαρίου 1859 |
| Σύζυγος | Ραλλού Σκυλίτζη[1] |
| Επίγονοι | Νικόλαος Βογορίδης |
| Θρησκεία | Χριστιανός Ορθόδοξος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο πρίγκηπας (Μπέης) Στέφανος Βογορίδης (βουλγαρικά: Стефан Богориди· ρουμάνικα: Ștefan Vogoride· τούρκικα: Stefanaki Bey· 1755 ή 1780 έως 1859) ήταν υψηλόβαθμος Οθωμανός πολιτικός βουλγαρικής καταγωγής. Ήταν εγγονός του Αγίου Σωφρόνιου της Βράτσα και πατέρας του Αλέξανδρου και Νικολάου Βογορίδη. Ο Στέφανος και ο αδελφός του Αθανάσιος πήραν το όνομα Βογορίδης προς τιμήν του Βόρις Α΄ της Βουλγαρίας (γνωστός και ως Βόγορης), του πρώτου χριστιανού ηγέτη της Βουλγαρίας. Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας[2].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννημένος στο Κότελ της Βουλγαρίας, ο Στέφανος σπούδασε στην ελληνική Αυθεντική Ακαδημία Βουκουρεστίου, όπου άλλαξε το όνομά του από Στόικο σε Στέφαν. Αφού τελείωσε τις σπουδές του, ο Στέφανος κατατάχθηκε στο Οθωμανικό Πολεμικό Ναυτικό ως δραγουμάνος,[3] δηλαδή μεταφραστής, υπό τον Σεΐντ Μουσταφά Πασά (τον μελλοντικό σουλτάνο Μουσταφά Δ΄). Πολέμησε στη Μάχη του Αμπουκίρ εναντίον του Ναπολέοντα Α΄ Βοναπάρτη στην Αίγυπτο, όπου κατάφερε να ξεφύγει μετά την ήττα των Οθωμανών.
Το 1812 ο Στέφανος έφτασε στη Μολδαβία μαζί με τον πρίγκηπα Σκαρλάτο Καλλιμάχη, ο οποίος τον διόρισε κυβερνήτη στο Γκαλάτσι (1812-1819). Το 1821, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Τούντορ Βλαντιμιρέσκου και την εισβολή του Ιερού Λόχου, ήταν καϊμακάμης της Μολδαβίας, μία θέση την οποία διατήρησε μετά τη νίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εναντίον των επαναστατών. Ανάμεσα στο 1825 και το 1828 εξορίστηκε στη Μικρά Ασία (Ανατολία).
Μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-1829 και τη Συνθήκη της Αδριανούπολης έγινε σύμβουλος του σουλτάνου Μαχμούτ Β΄, ο οποίος του έδωσε τον τίτλο του μπέη και τον διόρισε κυβερνήτη της Σάμου.[4] Επισκέφτηκε τη Σάμο μόνο μια φορά το 1839[5] και κυβερνούσε το νησί από την Κωνσταντινούπολη. Ο Στέφανος, που μετονόμασε τη πρωτεύουσα του νησιού σε Στεφανούπολη, ήταν μισητός από τον λαό εξαιτίας της αυθαίρετης κυριαρχίας του.[6] Οι Σαμιώτες επαναστάτησαν εναντίον του το 1849 και ένα χρόνο αργότερα ο σουλτάνος τον καθαίρεσε.
Ο Στέφανος ήταν αυτοκρατορικός σύμβουλος του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ και ένας από τους πρωτοπόρους του Τανζιμάτ.[7] Ήταν ο πρώτος Χριστιανός που μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 καλωσόρισε έναν Οθωμανό σουλτάνο σαν επισκέπτη στο σπίτι του. Το 1849 πήρε άδεια από τον σουλτάνο για τη κατασκευή ορθόδοξης εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη. Στο σημείο που βρισκόταν κατασκευάστηκε μια εκκλησία από χυτοσίδηρο που ονομάστηκε Άγιος Στέφανος προς τιμήν του ευεργέτη της.[8] Πέθανε το 1859 στην Κωνσταντινούπολη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ghika
- ↑ Αθ. Ε. Καραθανάσης Αθανάσιος Βογορίδης, Βιογραφικά και εργογραφικά ενός εκπροσώπου του νεοελληνικού διαφωτισμού, σελ. 156
- ↑ «Ανέμη - Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών - Οι Δραγομάνοι του Στόλου : ο θεσμός και οι φορείς / Βασ. Βλ. Σφυροέρα». anemi.lib.uoc.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Laiou, Sophia (στα αγγλικά). "Η προφορική παράδοση ως όπλο διαπραγμάτευσης. Το ζήτημα των προνομίων της Σάμου, 1830-1834", Συνταγματικά κείμενα της Ηγεμονίας Σάμου, Αθήνα (Ίδρυμα της Βουλής) 2014. https://www.academia.edu/7513426/_%CE%97_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7_%CF%89%CF%82_%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF_%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82._%CE%A4%CE%BF_%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CF%89%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85_1830-1834_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%97%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82_%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1_%CE%8A%CE%B4%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE%CF%82_2014.
- ↑ «Ηγεμονία της Σάμου». Βικιπαίδεια. 2020-01-01. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%97%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%85&oldid=7953813.
- ↑ Sariyannis, Marinos (στα αγγλικά). «Η πολιτειακή ορολογία στα οθωμανικά κείμενα των Οργανικών Χαρτών» [Political terminology in the Ottoman texts of the Constitutions of Samos]. https://www.academia.edu/7513463/_%CE%97_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE_%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%B1_%CE%BF%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC_%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%8E%CE%BD_Political_terminology_in_the_Ottoman_texts_of_the_Constitutions_of_Samos_.
- ↑ Δημήτριος, Σταματόπουλος (2003). Μεταρρύθμιση και εκκοσμίκευση: προς μια ανασύνθεση της ιστορίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον 19ο αιώνα (1η έκδοση). Αθήνα: Ekdoseis Alexandreia. σελ. 39 κ.ε. ISBN 960-221-253-5. 56943363.
- ↑ «Bulgarian St. Stephen Church» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-01-18. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bulgarian_St._Stephen_Church&oldid=936415644.
.svg){kind=small} Ηγεμόνες της Σάμου .svg){kind=small} | ||
|---|---|---|
|  | |